رویدادهای رصدی آبان 1402

رویدادهای رصدی آبان 1402

از خسوف جزئی تا بارش شهابی اسدی، همگی در رویدادهای رصدی آبان 1402.

ماه کامل در تاریخ 6 آبان در نیم‌سایه زمین می‌رود. با ورود بخش کوچکی از قرص ماه به سایه، ماه‌گرفتگی جزیی رخ می‌دهد. ساعت 21:31 به وقت تهران، ماه وارد نیم‌سایه زمین می‌شود. ساعت 23:05 کاملاً درون نیم‌سایه قرار می‌گیرد و گرفت جزیی آغاز می‌شود. ساعت 23:44 گرفت به حداکثر می‌رسد؛ البته همانطور که اشاره شد فقط بخش کوچکی از ماه وارد سایه می‌شود. 0:22 بامداد 7 آبان، ماه از سایه خارج می‌شود، اما همچنان در بخش نیم‌سایه قرار دارد. با خروج ماه از نیم‌سایه زمین در ساعت 1:56 بامداد، ماه‌گرفتگی به پایان می‌رسد.

سیاره مشتری در همین تاریخ در نزدیکی ماه قابل تشخیص است. ماه حدود ساعت 17:00 و مشتری حوالی ساعت 17:30 از سمت شرق طلوع می‌کند. در زمان طلوع بیشتر از 8 درجه قوسی از هم فاصله دارند، اما در طول شب این فاصله کمتر می‌شود و پیش از طلوع خورشید در صبح 7 آبان، به حدود 4 دقیقه قوسی می‌رسد.

سیاره مشتری در تاریخ 12 آبان به وضعیت مقابله می‌رسد. این اصطلاح برای سیارات خارجی زمانی به‌کار می‌رود که بیشترین فاصله زاویه‌ای را از خورشید داشته باشند. در این حالت، سیاره خارجی حداکثر بازتاب نور خورشید را دارد و شرایط مناسبی برای رصدش است. با یک دوربین دوچشمی کوچک، می‌توانید قمرهای مشتری را به شکل نقاطی نورانی اطراف قرص سیاره مشاهده کنید.

ماه و زهره در بامداد 18 آبان به فاصله نسبتاً نزدیکی از هم می‌رسند. ماه حدود ساعت 2:30 بامداد با فاز 18% و زهره ساعت 2:55 از قدر منفی 4.3 از سمت شرق طلوع می‌کند. فاصله زاویه‌ای این دو جرم هنگام طلوع زهره تقریباً 4 درجه است. با گذر زمان این فاصله کمتر می‌شود و پیش از روشن شدن هوا، به کمتر از 3 درجه می‌رسد.

ادامه این کاهشِ فاصله ظاهری در طول روز منجر به اختفای زهره پشت ماه می‌شود که برای ایران در طول روز اتفاق می‌افتد و قابل مشاهده نیست.

شب 26 و بامداد 27 آبان بارش شهابی اسدی به اوج می‌رسد. حداکثر تعداد شهاب‌های قابل مشاهده در شرایط ایدئال رصدی برای این بارش حدود 10 تا 15 عدد در ساعت برآورد شده که چندان زیاد نیست. اما یکی از دلایل شهرت بارش اسدی، متغیر بودن آن و توفان‌های شهابی‌ای است که در مقاطعی از تاریخ ایجاد کرده است.

حوالی ظهر 29 آبان، ماه به وضعیت تربیع اول می‌رسد و نیمه شرقی قرص آن از زمین، روشن دیده می‌شود. ماه حدود ساعت 13:05 ظهر با فاز دقیق 50% از افق شرق – جنوب شرق طلوع می‌کند و تا ساعت 23:50 در آسمان می‌درخشد. همزمان با تاریک شدن آسمان، می‌توانید زحل را با فاصله تقریباً 3.2 درجه در جهت شمال ماه از قدر 0.8 ببینید.

در طول شب، فاصله ماه و زحل اندکی کمتر می‌شود و به کمتر از 3 درجه می‌رسد. زحل حدود ساعت 23:40 و ماه -همانطور که اشاره شد؛ ساعت 23:50 در جهت غرب – جنوب غرب، غروب می‌کند و تا زمان غروب این دو جرم، می‌توانید شاهد این مقارنه در آسمان باشید.

وضعیت اهله ماه در آبـان 1402

تهیه شده در مرکز نجوم آوا استار